بند (۱)
خانه اَش شد... در جوانی قتلِگاهش
همسری نامهربان شد، سدِ راهش
عالمی آتش گرفت از سوزِ آهش
تشنه...با نوایِ یا حسین
تشنه...با یه دنیا ،شور و شین
تشنه ...روضه خونِ کربلاست
دورش ...بزمِ رقص و هلهله
قلبش ... از خیانت پُر گِله
همسر ...قاتلِ اِبنُ الرضاست
(مــظلوم یا جــوادِ ابنِ رضا) ۳بار
بند (۲)
با نوایِ "وا غریبا " دَم گرفته
ابرِ چشمش بارشِ نَم نم گرفته
قلب زهرا از غمش ماتم گرفته
زَهرِ...اُمِّ فضلِ بی وفا
آتش....زد به جانانِ رضا
در دل ...می کشد درد و عذاب
مظلوم ....در میان خانه اَش
مسموم ...گشته در کاشانه اش
محروم ...می شود حتیٰ از آب
(مــظلوم یا جــواد ابنِ رضا)۳بار
بند(۳)
طعمِ تلخِ زهرِ همسر را چشیده
چون حسن دردِ خیانت را کشیده
تشنگی ...تاب و توانش را بُریده
بر تن ...شعله ی زهر جفا
بر لب... ذکرِ یا اَدرِک اَبا
در دل ... ناله های بی اَمونش
رویِ ...بام خانه...پیکرش
خورشید... زائرِ چشمِ ترش
بالِ کفترا شد سایه بونش
(مــظلوم یا جــواد ابنِ رضا)۳بار
- یکشنبه
- 13
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 10:46
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
منصوره محمدی مزینان
ارسال دیدگاه