آه و واویلا صد آه و واویلا
شد تنور آن شب ، جَنّتُ الْاَعلیٰ
شد زِ ظلم آن خصم ستم گُستَر
رأس اربابم ، پر ز خاکستر
عالَمی گشته محزون و غمخوارش
مادرش آمد ، چون به دیدارش
لعنت حق بر آن خصم بی دینت
من به قربان ، روی خونین اَت
زینت دوش و آغوش پیغمبر
که جدا کرده ، سرت اِی مادر ؟
شد تنور امشب دارُالعزای تو
قامتم خم شد ، از برای تو
- پنج شنبه
- 31
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 10:43
- نوشته شده توسط
- علیرضا گودرزی
- شاعر:
-
امیر عباسی
ارسال دیدگاه