یا این دل رمیده ی ما سربراه کن
یا یک نظر به این جگر پر زآه کن
آورده ام پناه بر آستان مهر تو
لطفی نما و بر من مسکین نگاه کن
عمری گنه نمودم و قلبم سیاه شد
فکری به حال این دل غرق گناه کن
یکبار هم به زیر علم جا بده مرا
با یک نظر فقیر خودت پادشاه کن
من بی پنا گشته ام ای ربنای من
عشق حسین پناه من بی پناه کن
یا کربلا ببرم، یا که جان بگیر
عمری مرا خادم آن بارگاه کن
چون (لاله) خم گشته ام از داغ کربلا
یک شب مرا تو زائر بر قتلگاه کن