هر که زند بی ریا وقت عبادت
چنگ توسل به دامان ابوالفضل
میرسد از درگه خالق یکتا
درد نهانش به درمان ابوالفضل
بوسه به دستش زده پنج امام از
روی ارادت به دوران ابوالفضل
شأن و مقامش نگنجد به دو عالم
جان دو عالم به قربان ابوالفضل
سینه هر کس که حق جوست در عالم
سوخته با عشق سوزان ابوالفضل
پر شود از عشق و احساس و ارادت
مکتب استاد عرفان ابوالفضل
در حرمش میشود بال ملائک
فر ش قدمهای مهمان ابوالفضل
شرط مسلمانیم این بود ای دوست
میسپرٌم جان به فرمان ابوالفضل
پای سگان بوسه میزد لب مجنون
من چه کنم بهر عنوان ابو الفضل
آمده در علقمه باسپهی بیش
لشگر دونان به میدان ابوالفضل
صولت بابش علی بار دگر شد
منظر چشمان دونان ابوالفضل
بین سپاه عدو ولوله افتاد
کیست کند قطع جولان ابوالفضل
مثل شغالان عدو گشته گریزان
شیر ڑیان گشته حیران ابوالفضل
بهر قتال همه حیف در این جنگ
اذن نباشد ز سلطات ابوالفضل
گر بشود سر جدا از تن پاگش
خدشه نیفتد به پیمان ابوالفضل
حیف مهیا نشد اهل حرم را
جرعه آبی ز احسان ابوالفضل
شکر خدا را که در بین خلایق
گشته ( حسن ) هم ثنا خوان ابوالفضل
- چهارشنبه
- 20
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 12:26
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حسنعلی بالایی
ارسال دیدگاه