بند اول
آهسته برو از کفم ای تاب وتوونم
پشت سرتو داره میلرزه همه جونم
با اینهمه تیغای علی کش که میبینم
حق دارم اگه واسه ی تو دلنگرونم
آهسته بردار پسرم این قدماتو
تاسیر ببینم دوباره قد وبالاتو
عشق و امیدم
پسر ماه ورشیدم
با رفتن تو از ته دل آه کشیدیم
دلگیره بابات
به غمت اسیره بابات
داری میری وهی نفسش میگیره بابات
بند دوم
شد وقت اذان موذن من پا نمیشی
هرکاری کنم توی عباهم جا نمیشی
چیدم همه اعضای توروپیش هم اما
افسوس که دیگه اکبر لیلا نمیشی
تو سوره ی عشقی که شدی آیه به آیه
ای سرو حرم از بدنت مونده یه سایه
رعنا جوونم
علی ای آروم جونم
تا خیمه چجوری بدنت رو بکشونم
پاره تنی تو
گل پرپر بدنی تو
بابا میدونی قوت زانوی منی تو
- پنج شنبه
- 21
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 13:12
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
عالیه رجبی
ارسال دیدگاه