بِینِ آغوشِ عمو بود ولی مُبهَم شد
یک حسینیه همانجا حَسنیه هم شد
این حُسینیه اگر شد حَسنیه یعنی
این حسین است ولی باحسن‌اش دَرهم شد
وقتِ غارت شده از پیرهن و خود و زِره
هرچه بُردن از این وای از آن هم کم شد
(حسن لطفی ۹۸/۰۶/۱۳)
- یکشنبه
- 24
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 10:15
- نوشته شده توسط
- TzwSVsOw
- شاعر:
-
حسن لطفی
ارسال دیدگاه