دل افســــرده ام با غــم قــــرين اســــت
كه در فكر جواد العارفيـــــن اســــــت
چــرا غمگيــــن در اين عالــم نبـاشــم
پريشان قلب ختم المرسليـــــن اســــت
شــد از زهر جفــــا و كينــه مسمـــــوم
جهان از ماتمش با غم قــــرين اســـت
بــه هنگــام شبــاب ، از كـيـــد دشمــن
خزان ، گلزار سلطان مبيـــــن اســـــت
ميـــان حــــجـــــره در بســـتــه بــــراو
زاهش ، لرزه بر عرش بريــن اســــت
غبار غـــم نشســتــــه بــــر رخ مـــــاه
گه قتل شـــه دنيــــــا و ديـــن اســــــت
لبــش عطشان و جانـش بر لبــــش بود
چنان جدش كه دريا افريــــــن اســـــت
هنــــوزم در تمــــام كــــون ، قطــــــره
بپا شور عـزا در شهر ديــــن اســـــت
- جمعه
- 7
- مهر
- 1391
- ساعت
- 16:18
- نوشته شده توسط
- مرتضی پارسائیان
ارسال دیدگاه