زجا برخیز ای نور دیده
به استقبال قد خمیده
به دیدارت زینب رسیده برادر برادر
گرفته از گریه صدایم
زدرد و رنج و غصّه هایم
برایت سفره میگشایم برادر برادر
ای جانم بریده نفس بی رمق مهمانم
به قبر تو من فاتحه می خوانم
به اشک روانم
رسیده زینب از شام پر بلا
پرم شکسته در بین کوچه ها
بیا برای مرگم بخوان دعا
وای حسینم مظلوم کربلا
به خاک تو سر می گذارم
سیه شد بی تو روزگارم
بجز ناله کاری ندارم برادر برادر
کشیدم بر دل بار هجران
به دنبال تو با آه یتیمان
دویدم بر خاک بیابان برادر برادر
وقتی که ز روی سرم سایهء توکم شد
رُخم طعمهء دست نا محرم شد
دلم غرق غم شد
اگر چه فاتح برکاخ دشمنم
ولی ز زخم دل ناله میزنم
شبیه مادر خورده لگد تنم
وای حسینم مظلوم کربلا
پس از تو حرمت زیر پا رفت
مسلمانی رفت و حیا رفت
سرت بین رقاصه ها رفت برادر برادر
نبودی زینب در خطر شد
غریب هر کوی و گذر شد
به جمع ناموست نظر شد برادر برادر
بر رویم رَدِ ناخن شمر و خولی مانده
ولی شرمِ از تو مرا ترسانده
زپایم نشانده
غمی به سینه کرده خجل مرا
امانت تو رفت از کفم اخا
مانده رقیّه بین خرابه ها
وای حسینم مظلوم کربلا
- یکشنبه
- 31
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 11:29
- نوشته شده توسط
- علیرضا گودرزی
- شاعر:
-
مجتبی صمدی شهاب
ارسال دیدگاه