به این بیرق و کتیبه
هنوزم حسین غریبه
خدا نگذره از اونا
که میگن علم صلیبه
بمیره اون که نمی تونه ببینه این پرچم و
بمیره اون که نمی تونه ببینه محرم و
قربون این علم کشا و نوکرای بی ریا
قربون اون مرجع تقلیدی که بوسید علم و
پشت این علم کشا ، هس دعای فاطمه
حافظ علم خوده ، قمر بنی هاشمه
لبیک یا حسین
....................
حسین بهترین نگاره
حسین آروم و قراره
همه میرن و تو عالم
حسینه که موندگاره
هزار و چارصد ساله که در اهتزازه پرچمش
هزار و چارصد ساله که دلارو سوزونده غمش
هزار و چارصد ساله روضه خون و گریه کن داره
هزار و چارصد ساله غوغا می کنه محرمش
عاقبت به خیر میشیم ، با رقیه دخترش
مرده زنده می کنه ، کرم علی اصغرش
- چهارشنبه
- 17
- مهر
- 1398
- ساعت
- 12:39
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محمد حسین رحیمیان
ارسال دیدگاه