(کریم آل طاها حسن
راحت جان زهرا حسن)
اسم تو شیرین تر از عسل
هوامو داری تو از ازل
تا میگم الهی بالحسن
خدا میگیره منو بغل
کریم آل...
تو غریبی من فدای تو
کاری نکردم برای تو
سر به زیرم با این نوکری
من کسی نیستم منهای تو
اجازه می خوام بگم آقام
از تو اذن نوکری می خوام
من کی ام بگم حسنی ام
من خاک پای حسنی یام
ای غریب خسته در وطن
غریب زهرا امام حسن
کی گفته نوکر نداری تو
همه ی ایران نوکرتن
کلید درهای بسته ای
مرهم قلب شکسته ای
تا همیشه مهربانی و
امید جان های خسته ای
غم می باره از نگاه تو
می کشه زهرا رو آه تو
توی سپاه بی شمارتون
یه دل نبوده همراه تو
قاتلت بوده هم صحبتت
نشنیده هیچ کس شکایتت
زره زیر پیراهنت
سند گویای غربتت
آتیش افتاد به عمر شما
جوونیت سوخته تو کوچه ها
داری بالا میاری تو طشت
زهر لبخند مغیره را
کوچه و آتیش شعله ور
مادری افتاده در خطر
فضه خذینی مادر و
خونِ چکیده از میخِ در
- دوشنبه
- 6
- آبان
- 1398
- ساعت
- 11:59
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حسن کردی
ارسال دیدگاه