یا صاحب الزمان(عج)
خشکیده چشم منتظران ای نگار ما
لطفی، گذار پا به ره انتظار ما

سوزانده جان ماغم ودرد فراق تو
صدها گره فتاده ز هجرت به کار ما

پنهان نموده ای تو ز ما چهر دلگشا
پس کی کنی تو ماه رخت آشکار ما

بس عاشقت ندیده به راه تو جان گذاشت
اینسان خزانِ ما مپسند ای بهار ما

مهری و رفته ای تو به پشت سحاب غیب
ظاهر شو ای امید همه روزگار ما

یعقوب جان مابه تمنای یوسف است
ای یوسفا بیا تو به کنعان دیارِ ما

یابن الحسن تویی گل پایانی ولا
مولای ما غلامی تو افتخار ما

یک عالمی، منتظرت تا کنی ظهور
ای آخرین ولی زسوی کردگار ما

بازآ وارض را پر از عدل وداد کن
فرمان بده به ما که تویی شهریار ما

شعر:اسماعیل تقوایی