در خانهای که ذکر شه کربلا رود
زان خانه نور جانب عرش علا رود
کن درد خود دوا بشفا خانهی حسین
باید که دردمند بدارالشفا رود
شک نیست برق خرمن روحانیان شود
آهیکه سوی عرش برین زین سرا رود
البته میشود بدر دوست مستجاب
نام حسین چون بزبان دعا رود
جز اهل کوفه هیچ شنیدی زمیزبان
بر میهمان علانیه جور و جفا رود
وز ظلم میزبان بلب شط زمیهمان
فریاد العطش ز زمین بر سما رود
از درگه حسین نتابد صغیر روی
درویش از آستانهی مولی کجا رود
صغیر اصفهانی
- پنج شنبه
- 13
- مهر
- 1391
- ساعت
- 5:36
- نوشته شده توسط
- مرتضی پارسائیان
ارسال دیدگاه