قال رسول الله:
فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی
فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِی
جای بوسه ی نبی کبود و نیلی شد
اجر ذوی القربا هم لگد و سیلی شد
دیگه این خونه حرمت نداره واویلا
به در جنت افتاد شراره واویلا
مادر سادات ، که نیمه جونه
ای وای ای وای
بهار عمرش رو به خزونه
ای وای ای وای
رشیده بود و ، قدش کمونه
ای وای ای وای
قال رسول الله....
تا که دست مولا رو تو کوچه ها بستن
دست زهرا رو زدن با غلاف شکستن
کاش جای دست علی می بستن چشماشو
تا نبینه رو خاکا نیمه جون زهراشو
مادر سادات ، به خون نشسته
ای وای ای وای
رخش کبود و ، پهلوش شکسته
ای وای ای وای
راه نفس ها ، شو شعله بسته
ای وای ای وای
قال رسول الله....
چل نفر یه مادرِ بی گناهو زدن
توی کوچه یه زنِ پا به ماهو زدن
بنویسید که چقد این مردم نامردن
جلو چشم بچه ها مادرو می زدن
مادر سادات، دلش شکسته
ای وای ای وای
شده دیگه از مدینه خسته
ای وای ای وای
برای رفتن بارشو بسته
ای وای ای وای
- دوشنبه
- 30
- دی
- 1398
- ساعت
- 9:56
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حسین رحمانی
ارسال دیدگاه