الا ای همسر پهلو شکسته
تو رفتی و علی گریان نشسته
امید خانه ام بودی تو زهرا
گل گلخانه ام بودی تو زهرا
چرا از همسر خود دیده بستی
دل مظلوم عالم را شکستی
الا ای بانوی پاک شهیده
زداغت قامت حیدر خمیده
زداغت فاطمه خون شد دل من
شرر زد داغ تو بر حاصل من
زتو زهرای من شرمنده هستم
تو رفتی از برم من زنده هستم
الا ای دختر ختم رسالت
کشد از روی تو حیدر خجالت
به پیش من زدند آتش به خانه
تو را می زد عدو با تازیانه
به زخم این دلم دشمن نمک زد
تو را آن دشمن جانی کتک زد
جدایی از تو بر حیدر چه سخت است
برایم غسل تو همسر چه سخت است
شده گریان داغت همسرتو
چگونه من بشویم پیکر تو
فدای ناله ها و اشک وآهت
چگونه شویم آن روی چو ماهت
چگونه شویم آن رخسار نیلی
کبودی رخت از ضرب سیلی
الا ای مونس و یار غریبم
به وقت غسل تو من بی شکیبم
کنار تو بود جان بر لب من
کند گریه برایت زینب من
پریشان حسن نور دو عینم
صفای خانه گریان حسینم
صفابخش دلم یار خموشم
چگونه من کفن بر تو بپوشم
چگونه من کنم دفنت شبانه
برم جسم تورا شب مخفیانه
دگر بعد از تو تنها و غریبم
غم عالم شده زهرا نصیبم
غمت یا فاطمه جان کرده پیرم
دعا کن بعد تو دیگر بمیرم
- پنج شنبه
- 3
- بهمن
- 1398
- ساعت
- 14:5
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا یعقوبیان
ارسال دیدگاه