دخت علی رشیده ام کلثوم
واویلا واویلا
رفت از جهان غم دیده ام کلثوم
واویلا واویلا
شور عزای دیگری به پا شد
واویلا واویلا
از داغ او مدینه کربلا شد
واویلا واویلا
همگام زینب رنج و غم بدیده
واویلا واویلا
بر روی نی هجده سر بریده
واویلا واویلا
تا آخر عمرش به شور و شین بود
واویلا واویلا
یاد گلان پرپر و حسین بود
واویلا واویلا
اوهمچوزینب دیده کربلا را
واویلا واویلا
داغ برادر، سر به نیزه ها را
واویلا واویلا
در کربلا گویم چها کشیده
واویلا واویلا
اودیده اصغر حنجرش بریده
واویلا واویلا
اواربا اربا دیده اکبرش را
واویلا واویلا
غلتیده در خون جسم بی سرش را
واویلا واویلا
او دیده دستان ز تن جدا را
واویلا واویلا
در علقمه حافظ خیمه ها را
وا ویلا وا ویلا
اودیده پرپر از جفا گل یاس
وا ویلا وا ویلا
نقش زمین دیده دو دست عباس
واویلا واویلا
او دیده پیکری به خون تپیده
واویلا واویلا
شمرازستم سر حسین بریده
واویلا واویلا
اودیده آتش زد عدو به خیمه
واویلا واویلا
سر برادر دیده روی نیزه
واویلا واویلا
او دیده اشک و ناله ی یتیمان
واویلا واویلا
او دیده کعب نی زدند به طفلان
واویلا واویلا
اودیده زخم زینبش نمک خورد
واویلا واویلا
از کربلا تا شام غم کتک‌خورد
واویلا واویلا
اوکربلا و کوفه دیده و شام
واویلا واویلا
سنگ ستم ،زخم زبان و دشنام
واویلا واویلا
- چهارشنبه
- 30
- بهمن
- 1398
- ساعت
- 15:51
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا یعقوبیان
ارسال دیدگاه