يا قاهر العدو و يا والي الولي
يا مظهر العجائب و يا مرتضي علي
---------------------------------
همان كه خلق نموده تو را براي خودش
غزل سروده بدين وصف در رساي خودش
چه شاهكار عجيبي چه آفريده مگر
كه بوسه ميزند او خود بدست هاي خودش
تو را به جاي محمد ص به تخت نه اصلا
تو را به تخت خلافت نشانده جاي خودش
نماز خواندن تو ربناي تو يعني
خدا به گوش خودش بشنودصداي خودش
چنان درون تو ديدم تمام قد او را
به كفر هم برسم اين گناه پاي خودش
خدا نوشتن و ، خواندن علي مبالغه نيست
كه ايستاده غزل پاي ادعاي خودش
نگفته هاي زيادي ست در غزل افسوس
رسيده سجدهء ما هم به انتهاي خودش
به شهريار بگو تا دعا كند ما را
كند سفارش ما را به ان هماي خودش
---------------------------------
شب دست به گيسوى علي ميگيرد
خورشيد رخ از روى علي ميگيرد
انقدر زدم سنگ علي بر سينه
سنگ لحدم بوى علي ميگيرد
---------------------------------
مانند خداي خويش بي همتا بود
روزى خور سفره اش همه دنيا بود
گويند علي به دست خيبر شكنش
انگشتر يا فاطمة الزهرا س بود
---------------------------------
اين چرخ به انگشت شما ميگردد
خاك قدمت عرش خدا ميگردد
ولله قسم خانه كعبه هر روز
دور سر ايوان طلا ميگردد
@amirhoseinolfat
----------------------------------
- شنبه
- 17
- اسفند
- 1398
- ساعت
- 11:7
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیر حسین الفت
ارسال دیدگاه