از روز اول عمر سائل این درم من
ریز خور سرای موسی بن جعفرم من
واویلتا واویلا (۴)
ای عاشقان دوباره امشب به شوروشینم
با این دل شکسته مهمان کاظمینم
واویلتا واویلا
بودی همیشه شادان ازلطف خاص یزدان
از کینه‌های هارون بودی به کنج زندان
واویلتا واویلا
تو را به وقت افطار چه ظالمانه می زد
بر بدن نحیفت با تازیانه می زد
واویلتا واویلا
درکنج حبس دشمن روی تو گشته نیلی
چون فاطمه کبوداست رخت زضرب سیلی
واویلتاواویلا
درد و محن ز دشمن درون سینه داری
سوزی به روی دل از داغ مدینه داری
واویلتا واویلا
سندی به زهر کینه آتش زده به جانت
سوزانده قلب و سینه تامغز استخوانت
واویلتا واویلا
جانت ز ظلم دشمن رسیده بر لب تو
بر جان رسد نوای ، خلصنی یا رب تو
واویلتا واویلا
این غم به قلب زارم آتش زده دوباره
جسم عزیز زهرا بر روی تخته پاره
واویلتا واویلا
شهید ظلم اعدا راحت شدی ز غمها
رفتی ز دار دنیا مهمان شدی به زهرا
واویلتا واویلا
زنم همیشه فریاد زین همه ظلم وبیداد
مانده سه روز جسمت بروی جسر بغداد
واویلتا واویلا
کاظمین در عزایت شدهمچوروز عاشور
درکربلابه مقتل پیچیده نفخه ی صور
واویلتا واویلا
جدت به کربلا شد غلطان بخون تپیده
زینب کنار جسمش گریان و قد خمیده
واویلتا واویلا
آقا پس از شهادت جدا نشد سر تو
کسی نزد پس از تو سیلی به خواهرتو
واویلتاواویلا
- چهارشنبه
- 21
- اسفند
- 1398
- ساعت
- 14:42
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا یعقوبیان
ارسال دیدگاه