کاش بنویسی مرا هم جزو این دل‌داده‌ها
با شفق‌ها، با مویدها و اکبرزاده‌ها
هر کسی بی‌ادعاتر بود، بالاتر نشست
آبرومندند، در درگاه تو، افتاده‌ها
آب سقاخانه و عطر ضریح و گَرد صحن
مست کردی شاعرانت را، تو با این باده‌ها
این غزل‌ها، این نفس‌ها، پر شد از عطر حسین
بی رگِ غیرت، نمی‌خوانند شعر، آزاده‌ها
با قلم‌ها، با علم‌ها، رو به میدان می‌روند
همدل یاران مهدی، در صف آماده‌ها
راه قم - مشهد، پس از آن: راه مشهد - کربلا
با نگاه تو غزل هستند، حتی جاده‌ها
کاش بنویسی رضا جان! اسم ما را هم به لطف
با شفق‌ها، با مویدها و اکبرزاده‌ها
- یکشنبه
- 7
- اردیبهشت
- 1399
- ساعت
- 10:33
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
قاسم صرافان
ارسال دیدگاه