بنده ای زار و حقیرم بغلم کن آقا
من به دنبال مجیرم بغلم کن آقا
دارم اقرار به لب قلب تورا آزردم
خسته از جرم کثیرم بغلم کن آقا
ازمسیرِ غلطم باردگر برگشتم
درِ این خانه فقیرم بغلم کن آقا
هیچ کس غیرتو غمخوار دل نوکر نیست
جز خودت از همه سیرم بغلم کن آقا
لحظه ای هم به خودم وامگذارم چون که
همچنان طفل صغیرم بغلم کن آقا
لحظه ی آخر عمرم به تو محتاج هستم
قبل از آنی که بمیرم بغلم کن آقا
خواب دیدم که دم باب الحسین افتادم
گفتم ای یار و امیرم بغلم کن آقا
- چهارشنبه
- 10
- اردیبهشت
- 1399
- ساعت
- 10:36
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
روح الله پیدایی
ارسال دیدگاه