مناجات با امام رضا علیه السلام

در حریمت عالِمِ آل محمّد آمدم
با وضو یا بی وضو هرجور می شد آمدم

آنکه می آید منم..آنکس که می بخشد تویی
پس بنابراین دری واکن منِ بد آمدم

از حوادث ها گذر کردم ..براتم داده ای..
با چنین روی سیاهی سمتِ مشهد آمدم

من‌ کجا و این حرم این آستان این شورِ عشق
لطف زهرا شد که در اینجا مجّدد آمدم

ورشکسته بودم و تاب و توانم رفته بود
باز لطفی شد که با حسّ ِ مویّد آمدم

مطمئن بودم که دستم را تو می گیری رضا
اعتقادِ این چنین دارم ..مقیّد آمدم

این منم انسان نمایی که فقط بازیگر است
ظاهراً انسان وَ لیکن باطناً دَد آمدم

آخرش از درگهت می گیرم آقاجان بهشت
چه کسی گفته که با فکرِ مردّد آمدم؟

زندگی کردن کنارِ تو بهشتِ مطلق است
با وضو یا بی وضو هر جور می شد آمدم