ای عصای پیری بابا ..شکستی عاقبت
قبله گاهِ همسرم لیلا شکستی عاقبت
باادب فرزندِ من برخیز بابا آمده...
مانده ام در بینِ این صحرا شکستی عاقبت
آن چنان داغت موثر شد که افتادم ز پا
ای تمامِ قوّتِ دلها شکستی عاقبت
دست و پا گم کرده ام در مقتلت نور دو عین
پرسشم را پاسخی آیا شکستی عاقبت
آینه بودی به پیغمبر...چرا سنگت زدند؟
قابِ عکسِ حضرت طاها شکستی عاقبت
ارباً اربا بودنت را من تماشا می کنم..
..اکبرم از دشنه ی اعدا شکستی عاقبت
راستی از قصّه ی مقراض ها حرفی بزن
نکند از کینه ی زن ها شکستی عاقبت
تار و پود را بریدند و به خاک افکنده اند
ای حریرِ خالقِ یکتا شکستی عاقبت
پشتِ من تا شد توانی نیست یک پلکی بزن
ای عصای پیری بابا شکستی عاقبت
- پنج شنبه
- 23
- مرداد
- 1399
- ساعت
- 15:14
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
محسن راحت حق
ارسال دیدگاه