نامه ی اعمال ما را از بدی عاری کند
او همیشه با کرامت آبروداری کند
چشمه های لطف را بر تشنگان جاری کند
روز محشر مستمندیم او مگر کاری کند
در جهان بی لطف او قد پشیزی نیستیم
ما بدون حضرت معصومه چیزی نیستیم
عمه ی سادات ناجی تمام عالم است
رشته های لطف او تا روز محشر محکم است
روی غمهای درون سینه هامان مرهم است
اعتبار اهل قم در سایه سار پرچم است
در جهان بی لطف او قد پشیزی نیستیم
ما بدون حضرت معصومه چیزی نیستیم
عشق را با یاعلی موسی الرضا آغاز کرد
قم کویری تشنه بود او آمد و اعجاز کرد
بنت موسی جاده ها را روی اینجا باز کرد
عشق را در جان این‌وادی طنین انداز کرد
در جهان بی لطف او قد پشیزی نیستیم
ما بدون حضرت معصومه چیزی نیستیم
پای درسش روز و شب علامه ها زانو زدند
حل شده کل مسایل تا به لطفش رو زدند
عرشیان دست توسل رو به این بانو زدند
صحن هایش را ملائک نوبتی جارو زدند
در جهان بی لطف او قد پشیزی نیستیم
ما بدون حضرت معصومه چیزی نیستیم
سر پناه هر دل تنهاست مانند رضا
بین طوفان ساحل دریاست مانند رضا
او عصای حضرت موساست مانند رضا
نور چشم مادرش زهراست مانند رضا
در جهان بی لطف او قد پشیزی نیستیم
ما بدون حضرت معصومه چیزی نیستیم
قم ندارد جا برای بندگی دور از حرم
حاصل ما میشود بازندگی دور از حرم
حالمان را نیست جز شرمندگی دور از حرم
آه... معنایی ندارد زندگی دور از حرم
در جهان بی لطف او قد پشیزی نیستیم
ما بدون حضرت معصومه چیزی نیستیم
- یکشنبه
- 9
- آذر
- 1399
- ساعت
- 11:12
- نوشته شده توسط
- Fatemeh Mahdinia
- شاعر:
-
مهدی کبیری
ارسال دیدگاه