نور و کوثر نمی فهمیم ما
قدر را آخر نمی فهمیم ما
قدر زهرا را فقط حیدر شناخت
یاس پرپر را نمی فهمیم ما
ما فقط گریه بلد هستیم و بس
روضه ی در را نمی فهمیم ما
درد زهرا که فقط محسن نبود
درد مادر را نمی فهمیم ما
فضه می داند چه شد در آن میان
حرف معجر را نمی فهمیم ما
پیش چشم شوهرش او را زدند
داغ حیدر را نمی فهمیم ما
زخم ابرو را نمی دانیم ما
درد آن سر را نمی فهمیم ما
ناتوان در بین بستر نیمه جان
زخم بستر را نمی فهمیم ما
خانه ی بی مادر و بی تکیه گاه
رنج دختر را نمی فهمیم ما
.....
دختری که می رود تا روی تل
حال خواهر را نمی فهمیم ما
زخم سرخ کندی آن تیغ را
بر روی حنجر نمی فهمیم ما
تا قیامت روضه اش سربسته ماند
جسم بی سر را نمی فهمیم ما
خیمه ها غارت شد اما روضه ی
کشف معجر را نمی فهمیم ما
- شنبه
- 6
- دی
- 1399
- ساعت
- 13:27
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
وحید محمدی
ارسال دیدگاه