از دور دوتا جوون
دارن میان میدون
دارن میان چه با وقار
از دور دو پهلوون
محمد و عون، مردانِ صلابت
محمد و عون، عُشّاقِ شهادت
محمد عون، سربازه حسین و
محمد و عون، یارانِ ولایت
دوتا شیرِ نر که خیلی خیلی غرّانن
مثه شمشیره دو لب، تیزن و برّانن
وقتی که مادرشون، زینبِ کرّاره
دیگه حتما این دوتا، حیدره دورانن
دوتا گلِ زیبا، ماهِ دل آرا
عزیزای زینب، عشقِ ثارالله
مقامشون بالاس، چون شدن جزوه
شهیدای ظهر، روزِ عاشورا
ای جانم قمرای زینب
جانم، دو تک سوار
دو جعفرِ طیّار
دو تک یل از نسلِ علی
جانم، به این تبار
محمد و عون، شیران عقیله
محمد و عون، گُردان عقیله
محمد و عون، موقعِ نبردن
محمد و عون، طوفان عقیله
دوتا کوهِ عظمت، دو گوهر نایاب
ذکرشونه رو لبا، مُسَبِّبُ الْاسباب
دوتا قهرمانِ کربلا که با ایثار
شدن افتخاره مادر جلوی ارباب
دو یاره مولا و ناصرِ مکتب
امیدای قلبِ، حضرتِ زینب
چقد علی وارن، وقتِ جنگیدن
انگار به میدون رفت، قاتلِ مرحب
ای جانم قمرای زینب
- دوشنبه
- 8
- دی
- 1399
- ساعت
- 10:31
- نوشته شده توسط
- Fatemeh Mahdinia
- شاعر:
-
طاها تحقیقی
ارسال دیدگاه