ای جمالی چرخ ولایتین نیّر درخشانی سیّدی
لطف ایله خسوفه دوشن آیی قیل دوباره نورانی سیّدی
ای بو گون سپهر امامته عارضی درخشنده آفتاب
اقتضای خلقتدی بو که آی نورونی ایدر گوندن اکتساب
کسب نور ایدر دوتقون آی نجه اولسا قان سحابی اگر نقاب
لیک بیرجه بو درد مشکلون گلماقوندی درمانی سیّدی
قان اولان گویول ویرموری رضا سالماقا سنی گرچه زحمته
افتخار ایدردیم موفّقم آستان پاکوندا خدمته
ایلیوم نه چاره اولوب سبب کثرت علاقم بو دعوته
سن اوزون بولورسن غلاملر چوخ سویه لّه مولانی سیّدی
ایتمورم تاسّف که آز قالور پیکریمدن آیری دوشه باشیم
یا غم ایتمورم ال گیدوب دونوب ظلم الیله القانه گوزیاشیم
فکریمی پریشان ایدوب بو غم دشمن ایچره تک قالدی قارداشیم
ممکن اولمادی سندن ایلیم دفع شرّ اعدانی سیّدی
گرچه دعوتیم زحمت آرتیرار پیشگاه والا مقامیوه
درد انتظاره دوزنمورم آند اولا مقدّس مرامیوه
مایه ی شرفدی عنایتون جان ویرن زمانی غلامیوه
خاکساریوه ایله لطفیوی صون نفسده ارزانی سیّدی
ای مراد عالم مریدیوین وار سنه ریاسیز ارادتی
بو ارادت خالصانه دن تاپموشام بو شان و شرافتی
سن کیمی وجود معظّمین وار منه مقام سیادتی
نوکرم سنه، کلّ عالمه ویرمرم بو عنوانی سیّدی
دوزدی کلّ عالم بولور سنون بحر لطفیوین یوخ کرانه سی
سنده آشکارادی هر زمان فیض و رحمت حق نشانه سی
سندن استعانت دگل مگر وجه حقّی گورماق بهانه سی
مقدمونده جان آفرینه گل ایلیوم فدا جانی سیّدی
گرچه من سنون فضل و لطفیوین سایه سینده عشّاقیدن باشام
بدو خلقتیمدن مریدیوم عاشقم صداقتلی یولداشام
اذن ویرمه سیدی آنان اگر من سنه دیمزدیم که قارداشام
اوز گوزومله گوردوم ولی بو گون لطف خیر نسوانی سیّدی
اونداکی ایشیم دوشدی مشکله مندن آخدی سو تک دِما یره
اوخلانوب سو مشکیم توکلدی سو، ال گیدوب یخلدی لوا یره
ویردی بیر خانملیق نشان آنان من دوشنده آتدان اخا یره
گورجاقین او لطفی چخارتموشام فکریدن بلایانی سیّدی
تا منی او احوالیله گوروب خیرة النّسا بضعة الرّسول
چوخ محبّتیله آچوب قولون سسلدی گل آغوشیمه اوغول
من ولی یارالی گوروب اونی ایلینمدیم دعوتین قبول
من اونا، اودا آغلادی منه توکدوق اشک سوزانی سیّدی
گرچه من ایشیتمیشدیم ای اخا بیعت اوسته سیلی حکایتی
بولمه میشدیم امّا نه حدّده وار او بیحیانون جنایتی
گوردوم آخِر عمرمده وای منه آی یوزونده نیلی علامتی
باشیمه دولاندوردی گورماقیم عرصه گهده دنیانی سیّدی
ای اولان پناهنده سی جهان آستان عالم پناهیوین
وی همیشه اهل ولا اولان حسرتینده رحمت نگاهیوین
گر قصوری اولسا گذشت ایله خدمتینده میر سپاهیوین
چون کریم مولا گذشت ایدر عبدین اولسا نقصانی سیّدی
گرچه من بو صحرای عشقیده هجر و وصل دمسازیم اخا
عرصه گاه خدمتده دینیمون بیر وفالی سربازیم اخا
منصب سقایتله لطفیوین سرخوش و سرافرازیم اخا
حیف اولا سوسوزلاردان ایتدیلر شرمسار سقّانی سیّدی
صون نفسدیم داده گل اخا قویما چوخ گوزوم قالسون انتظار
لشکر جفا چوخ تلاش ایدور باشیمی بدندن ایده کنار
شمع رویوون آرزوسینه بو یارالی، پروانه تک یانار
گل گوره باشین اوسته بو «حزین» جان ویرنده جانانی سیّدی
- دوشنبه
- 13
- بهمن
- 1399
- ساعت
- 17:6
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مرحوم حزین زنجانی
ارسال دیدگاه