جوهر مهر در سرشت من است
چه کنم عشق در سرشت من است
به حسینِ فاطمه میبالم
که کلید درِ بهشت من است
از زخم شکوفه بر تنش گل میکرد
این گُل بخدای خود توکل میکرد
مانند ستاره بوده آن سینهٔ شه
یاهو کُنان چه درد تحمل میکرد
- جمعه
- 24
- بهمن
- 1399
- ساعت
- 17:52
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مجید قلعه بیگی
ارسال دیدگاه