شب جمعه مادر به قد خمیده
ببوسد به گریه گلوی بریده
بنیه بنیه بنیه بنیه
از این غم چه خاکی روی سر بریزم
شهید عزیزم سرت کو عزیزم
حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان
به پیش نگاهم به هم خورده مویت
شد اخر بریده بریده گلویت
حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان
سلام ای کسی که عزیز خدایی
تو اقای عالم شه کربلایی
حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان
حرم بی اباالفضل ندارد پناهی
ببین مانده زینب به یاد سپاهی
علمدار علمدار علمدار علمدار
چه بد با عمودی سرت را شکستند
سرت را به زحمت روی نیزه بستند
پدرت از نجف امد تو هم از خیمه بیا
- پنج شنبه
- ۱۴
- اسفند
- ۱۳۹۹
- ساعت
- ۱۴:۱۸
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
ارسال دیدگاه