بند اول
مسیر خوشبختیه من اینجاس
خودت شنیدی همه حرفامو
تو زندگیم همیشه حس کردم
رقیه جان گرفته دستامو
خدا به رو عقیق دل حک کرد
یه نقشی از کرببلای تو
نفس کشیدن چقدر خوبه
به زیر ایوون طلای تو
بی تو جهنم میشه
زندگیه من آقا به تو یه عمریه که وابستم
نمیره از یاد من
خاطره ی روزی رو که به ضریح تو رسید دستم
یه عهد محکم آقا
با مادرت واسه موندن پای این نوکریا بستم
حسین...ارباب
بند دوم
با پای دل تا حرمت میام
تا حرمی که مافوق عرشه
اونقده میگم یاحسین تاکه
چشام با ذکر اسم تو تَرشه
حرف دلم رو میزنم با تو
با تو محاله دل مکدرشه
اگه نگاهه تو باشه میشه
حال بدم یه حال بهترشه
اگه نگات روم باشه
دل من آروم میشه از غم و غصه ها رها میشم
خودت میدونی اینو
بی تو باشم میمیرم پس تو بمون تا همیشه پیشم
فدات بشه آقاجون
خودم پدر مادرم و اهل و عیال و قوم و خویشم
حسین...ارباب
بند سوم
فداییه حضرت عباسم
فقط به عشق نوکریت زندم
هر موقعی که دل پریشونم
دخیل به دستای تو میبندم
همیشه پای علمت بودم
عشقو تو پرچم سیات دیدم
اگه بخوای بدون شک حالا
جونمو تو روضه برات میدم
وقتی زمین‌گیر بودم
به تو پناه آوردم مادرتو مادری کرد واسم
قدرتورو میدونم
همیشه گفتم اینو برا همینه که پر احساسم
هرچی که دارم یا این
عزت روز افزونو مدیون لطف مادر عباسم
حسین...ارباب
شاعر: #کربلایی_امیر_حسین_سلطانی
#مجید_آقا_جانی
- شنبه
- 23
- اسفند
- 1399
- ساعت
- 11:13
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
مجید آقاجانی
ارسال دیدگاه