عطر حرمت بوی خوش عطر جنان است
مست از شمیم حرمت پیر و جوان است

آرامش جان همه زوار، حریمت
بر غمزدگان مشهد تو کوی امان است

سرچشمه لطفی ومعین الضعفایی
سوی همگان لطف تو چون رود روان است

شافی همه قطع امیدان ز شفایی
آن پنجره فولاد تو مشهور جهان است

نام تو بود ذکر لب شیعه، رضا جان
دوری ز تو بر نوکر تو، بار گران است

گویند که خاک حرمت خاک بهشت‌ است
چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است

شعر:اسماعیل تقوایی