خیلي بَدم امّا تو خواستي باشم
قاطيِ این سینه زنات من هر شب
خیلي بزرگي کردي تا الانم
میزاري اسمت رو بیارم رو لب
تنهام نزاشتي آقا
با اینکه میدوني دلم از سنگه
تنهام نزاشتي آقا
دلم برا شیش گوشه خیلي تنگه
تنهام نزاشتي آقا
تو این زمونه که پُر از نیرنگه
دستمو وِل نَکُن
حالا که اومدم
جُون امام حسن
آقا نَکُن رَدم
آقام آقام حسین ۴
همین که تُو روضت قَدم میزارم
مُطمعنم که تو هوامو داري
باورِ قلبیم اِینه تُو تنهایم
دستتو روي شونهام میزاري
وقتي دلم میگیره
دلم خوشه میبیني تو اشکامو
وقتي دلم میگیره
آقا فقط میگم به تو دردامو
وقتي دلم میگیره
زیرو رو میکنه نگات دنیامو
آرزومه بیام
آقا با مادرم
یه شب جمعه اي
یه گوشه از حرم
آقام آقام حسین ۴
پیرهن مشکيِ عزامو آقا
گفتم بِزارن با خودم تُو قَبرم
مَحاله از پیرهن سیام دل کَندن
خیلي بَرات باش نوکریتو کردم
نزار بمونم تنها
تو که خبر داري که دوست دارم
نزار بمونم تنها
مَحاله روزي از تو دست بَردارم
نزار بمونم تنها
با اینکه آقا من برات سَر بارم
لحظه جُون دادن
بیا کنارِ من
فقط تویي حسین
صَبر و قرارِ من
آقام آقام حسین ۴
- دوشنبه
- 10
- خرداد
- 1400
- ساعت
- 23:46
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
عباس شعرباف
ارسال دیدگاه