همه عالم يه طرف حسين زهرا يه طرف
هر چي عشقه يه طرف عشق به مولا يه طرف
اين كيه هر كي صداش مي كنه ديوونش مي شه
ديگه جايي نمي ره گداي اين خونش مي شه
اين كيه كه اسمشو هر كي تو عالم مي بره
همه ي وجودشو مصيبت و غم مي بره
اين كيه كه عشق او عالم و حيرون مي كنه
غم كربلاش دل فاطمه رو خون مي كنه
اسم اون حسينه و جووني ما بفداش
خدا اون روز و بياره كه بريم به كربلاش
نمي دونم كه چرا دلم براش پر مي زنه
هر كي تو روضش مياد به سينه و سر مي زنه
يكي نيست تو كربلا خواهرش و ياري كنه
يكي نيست تو قتلگاه برا حسين زاري كنه
نمي دونم كه چرا قامت خواهرش خمه
هر چي ما گريه كنيم برا حسين بازم كمه
ديگه چيزي نمي خوام حسين زهرا رو مي خوام
گل و بستان نمي خوام خيمه ي مولا رو مي خوام
چي ميشه به اين گدا تو حرمت خونه بدي
يه جايي به كفتر غريبه اي لونه بدي
- پنج شنبه
- 9
- آبان
- 1392
- ساعت
- 14:8
- نوشته شده توسط
- یحیی
حسین پناهی