یابن امیرالمومنین فرزند زهرا
حبل المتین، نورالهدی ، کنز الحقایق
صدها مسلمان پای درست گشته سلمان
مانند اجدادت شدی قرآن ناطق
تیغ کلامت خورد بر قلب خرافات
وقتی مدینه بود در دستان ابلیس
تو کربلا را زنده کردی با احادیث
شد زهر کاری نطق تو بر جان ابلیس
وقتی زمین خوردی میان کوچه ی غم
با روضه های مجتبی مأنوس بودی
سیلی نخوردی از حرامی ها ولیکن
در بند درد و گریه و افسوس بودی
از بس که روی روضه اش حساس بودی
یادآوری کردند داغ مادرت را
هرچند مسماری درون سینه ات نیست
سوزانده هرم کینه ها بال و پرت را
در بین آتس ذکر مادر برلبت بود
وقتی که افتادی بیاد زخم سینه
آقا بمیرم روضه ها را دوره کردی
در کربلا و کوفه و شام و مدینه
افتاده ای یاد سه ساله لحظه ای که
پای برهنه پشت مرکب می دویدی
لب تشنه رفتی از مدینه در دل شام
وقتی که فحش از بی حیاها می شنیدی
- سه شنبه
- 11
- خرداد
- 1400
- ساعت
- 0:4
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
مهدی کبیری
ارسال دیدگاه