مِهر است و وَفا معنی کِردار اباالفضل
صِدق است وصَفاشیوه ی رفتار اباالفضل
نامش به زبان آمد و آتش به دِل افتاد
هر اهل دلی گشته گرفتار اباالفضل
کانون مُحبَّت زده چون حلقه ی ماتم
مرغ دل ما رفته به گلزار اباالفضل
از بود و نَبودش اَدب از او اَدب آموخت
حاشا که بود بی اَدبی یار اباالفضل
هرکس که خورد قطره ای از آب حَیاتش
با خِضر شود در پی دیدار اباالفضل
تشنه به فرات آمد و یک جُرعه ننوشید
این قطره بُوَد از یَم ایثار اباالفضل
(نادر) کند هرکس در این خانه گدائی
آید صِله اش از دَر دَربار اباالفضل
- یکشنبه
- 13
- تیر
- 1400
- ساعت
- 16:57
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
حاج نادر بابایی
ارسال دیدگاه