من علی حک به هر هدف کردم
دور دل را پر از صدف کردم
می کشم نعره از تمام وجود
هوس باده ی نجف کردم
با علی با خدا شدم عبدم
بی علی عمر خود تلف کردم
به طواف ضریح او رفتم
قبله ام را همان طرف کردم
بستم احرام عشق را بر تن
یاعلی گفتم و شعف کردم
عشق او کرد حلال زاده مرا
شکر این عزت و شرف کردم
باعلی آبروی من باقی ست
بی علی زندگی من فانی ست...
- جمعه
- ۱۵
- مرداد
- ۱۴۰۰
- ساعت
- ۱۸:۳۴
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
محمد حبیب زاده
ارسال دیدگاه