من نوکر حسینم عالم فدای ارباب
شامل شده به حالم حتی دعای ارباب
وقتی که چشم گشودم بر این جهان فانی
گفت مادرم که این طفل باشد گدای ارباب
وقتی که لب به صحبت من وا نمودم اول
گفتم پدر و مادر قربان برای ارباب
وقتی که پا گرفتم رفتم به بزم ماتم
دیوانه ش شدم لطف کرده خدای ارباب
گشتم دخیل و گفتم بیمار بی علاجم
شاید شفا دهد لیک من را دوای ارباب
رفتم به کربلایش جانی به جانم آمد
مجنون و عاشقم کرد صحن و سرای ارباب
گفتم که یا ابوالفضل آمد" خدایی" آخر
شوری به شورش افکند سوز دعای ارباب
- جمعه
- 15
- مرداد
- 1400
- ساعت
- 18:56
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
حسین خدایی زنجانی
ارسال دیدگاه