گرچه دریای گناهم تو مرا می بخشی
تو خداوند رحیمی همه را می بخشی
بس که بخشنده بی منت والرحمانی
عاشقان را به مناجات و دعا می بخشی
بارالها ز بزرگی تو بس حیرانم
من خطا میکنم اما تو عطا می بخشی
ما که یاران تو هستیم ولو در ظاهر
دشمن خونی خود را چه بسا می بخشی
نمک خوان تو خوردیم و نمکدانت را
ما ندانسته شکستیم ،شما می بخشی
چه کسی جرأت پرسیدن این را دارد
که فلان بندهٔ خود را تو چرا می بخشی
از خود مرگ شنیدم که بمیرد هرکس
با دلی پر ز غم کرببلا ، می بخشی
از خود عشق شنیدم که به دلها میگفت
دل که شد شیفتهٔ آل عبا می بخشی
رستگاران همه بی چون وچرا می دانند
هر که دلداده به شاه شهدا می بخشی
به بزرگی و جلال و کرمت شکی نیست
گرچه دریای گناهم تو مرا می بخشی
- جمعه
- 29
- مرداد
- 1400
- ساعت
- 11:6
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
فرهنگ خدایی
ارسال دیدگاه