یا حسین(ع)
صدای شیهه ی اسبش شنیدند
همه از خیمه گه بیرون دویدند

ولی دیدند مرکب بی حسینست
چه آه وناله ای از دل کشیدند

به گریه ذوالجناحش دوره کردند
سر ویال پر از خونش که دیدند

همه گریان و نالان زین مصیبت
دگر از ماه زهرا دل بریدند

به دنبال حسین(ع) گشتند اما
اثر از زاده ی زهرا ندیدند

حسین آنوقت در گودال خون بود
از آنجا ناله ی مادر شنیدند

تمام خواهران ودخترانش
به زیر بار این محنت خمیدند

شعر:اسماعیل تقوایی