حسن زیباترین سیمای هَستی است
حسن آئینه یکتا پَرستی است
حسن یعنی صفا یعنی مُحبت
حسن یعنی شباب اَهل جَنت
حسن یعنی به زَهرا نور عین است
حسن وجه تجلّای حسین است
الا ای آشنای ناقص الفکر
چرا نام حسن کمتر شود ذکر
به آیاتی که در قرآن نوشتند
یکی لولو یکی مرجان نوشتند
اگر نام حسن نقش نِگین است
رِضای حضرت زَهرا همین است
به زَهرا گوشوار هر دو گوشند
قریشی زادگان سبز پوشند
حسن مَنشور عزّت را رقم زد
حسین نام حسن را زنده میکرد
اگر نام حسین ذکر زبان هاست
حسن پیرایه بخش آسمان هاست
حسین گر نوح کشتی نجات است
حسن لنگر برای کائنات است
حسین گر شاهکار کربلائیست
حسن صُلحش زِ اَسرارخدائیست
مسلمان اهل قرآن هر که باشی
حسن را تا چه حدّی میشناسی
مدینه زادگاهش قبله راهش
دو صد یوسف فدای یک نگاهش
عجب قنداقه ای دست رسول است
شب میلاد او حاجت قبول است
چرا مستان عاشق میگریزید
سراپای حسن را گل بریزید
خوشا (خوشزاد) و دیدار مدینه
بزن سنگ ولای او به سینه
- پنج شنبه
- 11
- شهریور
- 1400
- ساعت
- 14:23
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
سید حسن خوشزاد
ارسال دیدگاه