حریم طوس مگر طورِ وادی سیناست
که ماه روی رضا جلوه گاه روی خداست
پیمبران به طواف و فرشتگان در سعی
رواق صحن نو و کهنه مَروه است و صَفاست
به خاکِ او حجر الّاسود است لام کند
غبارِ او به رُخِ زمزم آبرو افزاست
بگو به موسی عمران به کوه طور مرو
و گرنه با اَرَنی لَن تَرانی ات اُولی است
زِ کوه طور بیا خدمت رضا در طوس
که در جمال خدایی او خدا پیداست
چه اختلافِ لطیفی به موقعِ اعجاز
میان موسی عمران و زادۀ موساست
برای خلقتِ آن اژدهای هول انگیز
همیشه تکیۀ موسی بر آن بلند عصاست
ولی امام نگاهی به نقش پرده نمود
زِ هیبتِ نظرش شیر زنده شد برخاست
یکی به فیض عصا و یکی به نور نگاه
ببین تفاوت ره از کجاست، تا به کجاست
- یکشنبه
- 14
- شهریور
- 1400
- ساعت
- 12:48
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
سید محمد علی ریاضی یزدی
ارسال دیدگاه