اِعجاب و تحیّرده قالوب پیرِ کلیسا
رأس شهِ عطشانه خطاب ایلدی گویا
ای شاهدِ غیبیدن اولان جلوهٔ مشهود
ای کنزِ خفیدن گورونن گوهرِ موجود
ای خامهء ابداعه نگارین خطِ روشن
ای مبدأ کونه ازلی غایتِ مقصود
آئینهٔ امکان، وجوبِ ازلیّت
روشنگرِ سّر ابدی وحدتِ معبود
کیمسن، کیمه منسوب سن ای سّر الهی
ذاتونده تحیّرده دی اندیشهء محدود
گون تک شَفق آلوده دی بو چهرهٔ گلرنگ
یاقوت کیمی قانه باتوب لؤلؤ منضود
ایلور لب خاموش وضوح یله حکایت
عطشان سنی مقتول ایلیوب فرقهٔ مردود
تشریفون ایدوب دِیری مسیحایه مُصلّی
ای قبلهٔ مقصود، هامی عالمه مسجود
بو کلبه ده باش ویردی سعادت گونی باللّه
توفیق رفیق اولدی زهی طالعِ مسعود
ای فیض ازل جلوه سی نه لطف دی سالدون
فرخنده هما تک باشیما سایهء ممدود
انجیل دیمم قانه باتوب دور، بلکه اولوب دور
تذهیب اولونان مُصحَفِ احمد منه مشهود
کیمسن سنه مین جان اولا قربان، ندی علّت
بو حاله سالوب دور سنی بو فرقهء مطرود
بولمم ندی بو طایغه نین عذری او گون کی
تحقیقه یتر خالق ایدن وعدهء موعود
بو خانهء متروک سزا دور اولا سنله
رفعت ده رواقِ فلکِ اطلسه محسود
مریم یری وار فرشِ قدومون ایده زلفین
هم عقدِ عُبودیّته عیسی اولا معقود
یوخ خیلِ رُسلده بو جلالت بو فضیلت
نه صالح و نه یونس و نه یوسف و نه هود
بو شوکت و اعزازیله سن روحه مَثَل سن
اِبن و اَبه وابسته اولان واسطهء جود
بیر طایفه که آچدی سنه ظلم الی بی شک
ایتدی اوزونه رحمتِ حقّ بابینی مَسدود
تنها نه فغان ایلدی ناقوسیله عیسی
آغلور سنه معناده مزامیریله داود
پیغمبره اکرام ایدوب آئینِ نصارای
بولمم ندی اسلام ده بو باره ده معهود
ای گوهرِ یکدانهء گنجینهء خلقت
بیقدر اولی گنجینه بو گوهر اولا مفقود
سن ماهی دریای عطای ازلی سن
رُخسارده بو قان اثرِ ناوکِ نمرود
وار گوهرِ ذاتونده نشان لطفِ ازلدن
درک اولماز اولا سعیله بو پایهٔ محمود
بو صفحهٔ حسنونده کی خونین خطِ ابهام
حاکیدی غمون نامتناهی دی نه معدود
بو عطرِ نبوّت دی فضانی ایدوب اشباع
نه لخلخهٔ عنبر و نه رایحهٔ عود
عیسی منه معبود دی وار لیک یقینیم
محتاج دی محشرده سنه (عابد) و معبود
عجزیله زِ بس راهب ایدوب اشک روانه
اِعجازیله راس شه دین گلدی بیانه
من گوهر گنجینهء تسلیم و رضایم
من شَمع دل افروزِ شبستانِ وفایم
من صدر نشینِ حرمِ قدسِ تَجَرُد
من سَدره مکان طایر فردوسِ ولایم
من سوخته دل تشنهء سرچشمهء وصلم
من باخته جان عاشقِ سودای لِقایم
من کشور امکانه خداوند و امیرم
هر چند که دللّرده شهِ کرب و بلایم
من فاطمه دلبندی علی اوغلی حُسینم
آرام دلِ ختم رسل خیرِ ورایم
من قائد غم، عاشق دین، کشتهء توحید
من حِل و حرم صاحبی من میر هُدایم
من راه دفاده ایکی دریا آراسیندا
لب تشنه شَهیدم اودی شاه شُهدایم
شوقیله آتوب ملکِ جهان فکرینی باشدان
قانلی باشیله زینتِ اورنگِ جدایم
توحید منه مذهب و اسلام طریقت
دین کاخ مَشیّد، من اونا اَصل بَنایم
بیر قافله عشق اهلینه یولاردا باشیله
مهتاب کیمی پیش رُوم راهنمایم
مین عقدهء غم باخما واریم دور اورگیمده
هر کیم قالا مشکل ده اونا عقده گشایم
من میرِ حجازم، شه بطحا، مَه یَثرب
من دِیر نَصاراده غَریب الَغُرَبایم
وار دور عطش آثاری بلی خشک لبیم ده
فیض ازلی منبع یم، آبِ بقایم
من زندهء جاویدم اگر کشتهء عشقم
دین اهلی فدا دور منه، من دینه فدایم
تا غنچهء توحید، شکوفا اولا جاوید
من فیضِ نسیمِ سَحرم لطف صبایم
تا قافلهء نوعِ بشر آزمیه یولدان
اِنسان لارا حقّ ویردی ندا، من او ندایم
دین آینه سین شائبهء کفر توتان ماز
قانی له بو آئینیه من نُور و جَلایم
راهب دیمه تثلی ثدن ایت صحبت توحید
من مظهر توحید خدای دو سرایم
اقطاری دوتار مشعل اسلام فروغی
من بارقهء حقّم اونا نُور و ضیایم
تا واردی جهان سُول میه جاق گلشن توحید
بو گلشنه من قانی میله لطف و صفایم
عیسی دگولم وارثِ عیسای مَسیحم
او رُوح خداونددی، من عینِ خدایم
من مُفترض الَطاعه اِمامم ثقلینه
هر چند که بو اُمته مَقتول جفایم
مرآت دلون شائبهء شرکیدن ایت پاک
توحیدیله من دادرسِ روزِ جزایم
ای لطفی نصارایه ویرن عِزّت اسلام
لطف ایله شها بندهء مُحتاج عَطایم
گر اولمیه سن داد رسیم روزِ جَزاده
ایوای منیم حالیمه چون غرقِ خطایم
گویا اولالی اسمیوه فیروزی دی بختیم
مستغ نیم اَر چند فقیر الَشُعرایم
سندن صورا یوخ کیمسه دن انعام امیدیم
من (عابدم) ای شاه بو درگاهه گدایم
شادم که (علی) خادم و مداح یویله من
هر محفلِ ماتمده سَنه نُوحه سَرایم
- یکشنبه
- 14
- شهریور
- 1400
- ساعت
- 13:54
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
محمد عابد
ارسال دیدگاه