ای تفوق جسته بر هفت آسمان جای شما
عرش این نه زینه منظر فرش مأوای شما
چرخ اطلس نیز شد مانند کرسی پُر نجوم‏
از نشان نعل رخش عرش فرسای شما
چیست ماروبین خم گردون دوال کهکشان‏
گرنه دوران می ‏زند کوس تولای شما
نور گردون شد یکی صد بس که بر افلاک برد
پرده ی چشم فلک خاک کف پای شما
با وجود بی قصوری چون زر بی سکه است‏
خط فرمان قضا موقوف طغرای شما
می ‏تواند ساخت همسنگ  ثواب خافقین‏
جرم امروز مرا در خواه فردای شما
صبح محشر هم نباشد در خمار آلوده‏ ای‏
گر بود شام اجل مست تمنای شما
هر که در خاک لحد خوابد ازین می‏ نشئه ناک‏
ایزدش مست می غفران بر انگیزد ز خاک‏