حسین عزادار حسن

حسین عزادار حسن شد واویلا وای صدواویلا وای

حسن غریب در وطن شد واویلا وای صدواویلا وای

حسین غریب بی کفن شد  واویلا وای صدواویلا وای

به زهر کینه خون دهن شد واویلا وای صدواویلا وای

******

غم حسن برده توان حسین

نام برادر به زبان حسین

بی کسی و غربت و بی یاوری

شعله بیفکنده به جان حسین

روز وداع گشته حسین دل غمین

داغ برادر ، زده روی جبین

آینة دل شده همرنگ خون

فرش سیاه رنگ عزا ، بر زمین

حسین عزادار حسن شد واویلا وای صدواویلا وای

******

پاره جگر شد بدن مجتبا

خون شده از غم دل خون خدا

اشک دو چشمان حسین می چکد

گشته برادر ز برادر جدا

شد پسر ارشد زهرا شهید

قدّ برادر به عزایش خمید

همسر پر کینه شده قاتلش

قصة تنهایی او کس ندید

حسین عزادار حسن شد واویلا وای صدواویلا وای

******

زینب دلخسته به آوای غم

غصة نو آمده در جای غم

همره قاسم به عزای حسن

خاک بقیع آمده هم پای غم

دوش نشین علیّ و مصطفی

شاه کرامت مهِ مهر و وفا

شاهد مظلومیّت فاطمه

گشته جگر پاره به زهر جفا

حسین عزادار حسن شد واویلا وای صدواویلا وای

******

سینه عباس دلاور عزا ست

غصه نشین پسر  مرتضاست

اشک به چشمان ترش حلقه زد

یاد غم بی کسی مجتباست

چشم تر سروری و اهل غم

در غم سلطان ادب گشته نم

وای از این فصل عزا در عزا

ماه صفر با سه عزا زد رقم

حسین عزادار حسن شد واویلا وای صدواویلا وای

******