من دست زنم دراین فراپستی بردامن شاه عالم بالا
از بحرنخست گوهر هشتم دریدی چهار لؤلؤ لالا
گردون چهار اختر خاتم كاین چارچوگوهرندواودریا
دارای نُه آسمان تودرتو دارندة هفت ارض تابرتا
سلطان سماء روح و ارض تن قیوم چهار ام و هفت آبا
او جان و جمیع ماسوی پیكر او كل و جمیع كائنات اجزا
بگذشته ازآن كه علم الانسان مالایعلم ستایمش زان سا
سلطان كه ولایت مطلق كاوهست مدیر كن فكان تنها
میر ملكوتیان روشن دل پیر جبروتیان جان پروا
او شخص وجود و هیكل موجود عرش و فلك و ملك همة اعضا
از نقطة خاك مركز هستی پیدا شد و شد چو نقطة پابرجا
نّه دایرة سپهر از او دائم گردند به گرد مركز غبرا
آن نقطه رضاست كز سركلكش بر لوح قضا قدر كند انشا