صاحبِ عصیانِ بسیارم، إلهي بالحسین(ع)
درگذر از من! گنهکارم، إلهي بالحسین(ع)

بیش از اندازه بد کردم! پشیمانم، ببین...
باز هم از توبه سرشارم، إلهي بالحسین(ع)

کار دستم داده! راحت کن مرا از دستِ نفْس
زخم خوردم! بد گرفتارم، إلهي بالحسین(ع)

دستهایم را به دستانت بگیر و تا که از
امرِ شیطان دست بردارم، إلهي بالحسین(ع)

من در این دنیا غریبم! بی انیس و مونسم
من فقط یک آشنا دارم، إلهي بالحسین(ع)

دور کرده معصیت هایم مرا از کربلا
دورم و مشتاق دیدارم، إلهي بالحسین(ع)

یاد تلقین و لحد، یاد شبِ تاریکِ قبر
در میان روضه می بارم، إلهي بالحسین(ع)

گفت با خود جانِ زهرا(س) آبرویم را نبر
من أباالفضلِ علمدارم، إلهي بالحسین(ع)

در دلش میگفت سقای حرم در علقمه
بد گره افتاده در کارم، إلهي بالحسین(ع)

تیر بر چشمان من خورده ست و با دندان خود-
-تا که مَشکم را نگهدارم، إلهي بالحسین(ع)!