شب اول
سهم من از این بلا مضطر و دلخون شدن
توی کوچه های شهر زار و پریشون شدن
نامه ی آخرم از سر پشیمون شدن
برگرد و نزار غریبی دور و برت برسه
برگرد و نزار نگاهی به دخترت برسه
برگرد و نزار جدایی به خواهرت برسه
اینجا برعکس همه چشم براتن
که تنهات بزارن
که زخم عطش رو
به لبهات بزارن
حسین غریبم ۴
روی آتیش بلا مضطربم مثل سپند
مثل نخل بی ثمر شد آه حسرتم بلند
گریه مال چشم من فقط تو یک لحظه بخند
آقا نبینم برا علی اکبر عزاداری
آقا نبینم که روی سر نیزه جا داری
آقا نبینم نه پیراهن و نه عبا داری
غارت میشه بدن با لباست
مروت ندارن
بالای سر تو
عصا هم میارن
حسین غریبم ۴
- سه شنبه
- 4
- مرداد
- 1401
- ساعت
- 17:24
- نوشته شده توسط
- محمد حسین عزیزی
- شاعر:
-
محمد علی بقایی
ارسال دیدگاه