لشکری رو سیاه ضربه زده
به عمو با سلاح ضربه زده
به تنش بعدِ ضربه‌ی شمشیر
تیر و سرنیزه آه ... ضربه زده
تا از این سفره سهم بردارد
هر که آمد ز راه ضربه زده
دیده یک نیزه‌دار را از دور
که به پهلویِ شاه ضربه زده
قبل از این نوبتی، ولی حالا
هر کسی دلبخواه ضربه زده
در شلوغی به شانه‌اش شمشیر
وسطِ قتلگاه ضربه زده
پابرهنه دوید عبدالله
به عمویش رسید عبدالله
آنقدر تیر خورده رویِ تنش
که شده سرخ رنگ پیرهنش
مثلِ برگِ ز شاخه افتاده
دستِ او هم جدا شد از بدنش
مثلِ تشییعِ مجتبی خواندند
تیرها فاتحه به رویِ تنش
حرمله دارد آه میخندد
از بلندی به دست و پا زدنش
به عمو دوخته شده که شود
کفنی بر عمویِ بی کفنش
چون در عشقِ عموش حل شده است
مرگ احلی من العسل شده است
.
- چهارشنبه
- 12
- مرداد
- 1401
- ساعت
- 15:43
- نوشته شده توسط
- feiz
- شاعر:
-
محمد حسن بهرامی
ارسال دیدگاه