اینجا ، تن کیه که می شه پامال
عشقم ، رو می بینیم میون گودال
عمه ، دیر برسم پیکر پاکش
الآن ، غارت می شه میون جنجال
شمر و می بینی
می کشه منو خنده هاش
با چکمه رو سینه نشست
الهی بشکنه دو پاش
عمه رهام کن
خون امام حسن توی رگامه
شمر لعین رو سینه ی امامه
ثارالله اباعبدالله (۳)
دیدی ، تنهایی تا گیرش آوردن
اونها ، که نون جد ما رو خوردن
قصد ، غارت پیکرش رو کردن
می رم ، تا سر پاکش و نبردن
ای شمر ملعون
رها کن آقای منو
جای عمو جونم بیا
جدا کن دستای منو
ای شمر ملعون
گمون کنم که مادرش رسیده
حیا کن از بانوی قد خمیده
ثارالله اباعبدالله
- پنج شنبه
- 22
- تیر
- 1402
- ساعت
- 18:19
- نوشته شده توسط
- شاهد
- شاعر:
-
اصغر چرمی
ارسال دیدگاه