دوباره شیعه ی مولا غمین شد
که روز سوز و داغ اربعین شد
به یاد کاروان غم بگریم
به یاد آن همه ماتم بگریم
صدای کاروان با ناله آید
گل و پروانه و آلاله آید
تمامی زائرین کربلایند
دچار محنت و رنج و بلایند
تمام کاروان در تاب و در تب
بیامد قافله سالار زینب
کنار قبر داغش تازه گردید
غم او بیش از اندازه گردید
بگفتا ای حسینم من غریبم
شده از سوز داغت غم نصیبم
زِ جا برخیز ای نور دو دیده
که زینب خواهرت از ره رسیده
برایت از سفر گویم برادر
چه ها دیده حسین غمدیده خواهر
ببین قَدَّم زِ داغ تو خمیده
کسی مانند زینب غم ندیده
خودم دیدم علی اکبرت را
گلوی پر ز خون اصغرت را
خودم دیدم که آن روح پر احساس
دو دستانش قلم گردیده عباس
خودم دیدم که شمر از روی کینه
نشسته ای حسینم روی سینه
خودم دیدم که شمر خنجر کشیده
خودم دیدم شده حنجر بریده
خودم دیدم رخ تو لاله گون شد
زمین کربلا دریای خون شد
خودم دیدم زدند آتش به خیمه
سرت دیدم برادر روی نیزه
خودم دیدم عدویت وحشیانه
که می زد کعب نی یا تازیانه
خودم دیدم فغان و گریه ها را
خودم دیدم سرِ بر نیزه ها را
خودم دیدم به شهر کوفه و شام
عدو می زد ز کین سنگ از لب بام
عدو بر زخم های ما نمک زد
من و طفلان، تمامی را کتک زد
خودم دیدم که با یک چوب خزان
عدو می زد لب قاری قرآن
خودم دیدم که در کنج خرابه
رقیه دفن گردیده شبانه
برادرجان غمم بسیار باشد
ولی تنها غمم دلدار باشد
سراپا رنجم و دردم حسین جان
چگونه بی تو برگردم حسین جان
از این عالم دگر بعد تو سیرم
دعا کن یا حسین دیگر بمیرم
حسین جان ای تو سر تا پا کرامت
بده بر این (رضا) شور ولایت
از او کن دستگیری جان حیدر
بگیر دست (رضا) را روز محشر
- شنبه
- 19
- شهریور
- 1401
- ساعت
- 10:2
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
رضا یعقوبیان
ارسال دیدگاه