ای گلبن باغ ولا، نور دل خیرالنسا
هستی تو جان مرتضی، مولاتنا زینب مدد
از نسل پاک حیدری، از گلشن پیغمبری
آیینه ی زهرا نما، مولاتنا زینب مدد
بر فاطمه نور دو عین، جان علی اخت الحسین
پیغمبر کرب و بلا، مولاتنا زینب مدد
چون فاطمه هستی صبور، دشمن شکن هستی غیور
ای دختر شیر خدا، مولاتنا زینب مدد
عالم بود مهمان تو، شرمنده ی احسان تو
سرمنشأ جود و سخا، مولاتنا زینب مدد
آورده ام بر تو پناه، بر من ز رحمت کن نگاه
ای درد عالم را دوا، مولاتنا زینب مدد
گر روسیاه و گر بدم، با دعوت تو آمدم
آورده بر تو التجا، مولاتنا زینب مدد
جانم فدای غربتت، دشمن شکسته حرمتت
امشب به لب دارم نوا، مولاتنا زینب مدد
چون فاطمه غم دیده ای، ظلم فراوان دیده ای
ای خواهر غم مبتلا، مولاتنا زینب مدد
ای عمه ی صاحب زمان، بشنیده ای زخم زبان
در کوفه و شام بلا، مولاتنا زینب مدد
ای زینت نام حسین، بودی تو همگام حسین
در سرزمین کربلا، مولاتنا زینب مدد
تو داغ اکبردیده ای، صد پاره پیکر دیده ای
شد کشته ی جور و جفا، مولاتنا زینب مدد
شش ماهه اصغر دیده ای، بُبریده حنجر دیده ای
شد پرپر از تیر بلا، مولاتنا زینب مدد
پرپر بدیدی یاس را، نقش زمین عباس را
شد دستش از پیکر جدا، مولاتنا زینب مدد
جسم برادر دیده ای، درخون شناور دیده ای
دیدی سرش بر نیزه ها، مولاتنا زینب مدد
آتش به خیمه دیده ای، سرها به نیزه دیده ای
دیدی تو رنج و ابتلا، مولاتنا زینب مدد
دیدی تو اندر شهر شام، سنگ می‌زدند از روی بام
بر سر وَ روی شهدا، مولاتنا زینب مدد
رفتی تو در شام خراب، در مجلس بزم شراب
همراه دیگر اسرا، مولاتنا زینب مدد
دیدی که می‌خورد از جفا، برلعل لب های اخا
چوب یزید بی حیا، مولاتنا زینب مدد
بر زخم دل می زد نمک، بر بچه ها می زد کتک
آن دشمن دور از خدا، مولاتنا زینب مدد
- چهارشنبه
- 19
- بهمن
- 1401
- ساعت
- 9:17
- نوشته شده توسط
- فاطمه سرسخت
- شاعر:
-
رضا یعقوبیان
ارسال دیدگاه