ای کاش درعمراین همه غفلت نمیکردم
خود را اسیر بند معصیت نمیکردم
ارزان به عصیان داده ام دامان عصمت را
ای کاش خود را جنس بی قیمت نمیکردم
بسیار آقایم برایم کرده استغفار
باید خودم را باعث زحمت نمیکردم
میخواستم هربارباشم من هم از خوبان
اما نشد هردفعه چون همت نمیکردم
صدبار خوردم گول نفسم را ضرر کردم
از جهل آنرا باز هم عبرت نمیکردم
ترس از عقوبت ریخت با تکرار معصیت
ورنه از اول این همه جرات نمیکردم
شد خانه ی هرکس به جز معبود این قلبم
آن را که باید پس چرا دعوت نمیکردم ؟
وضعیت اعمال من معلوم میشد تا
گریه میان روضه ی هیئت نمیکردم
امید بخشش داشتم دربین استغفار
چون سجده بر مهری به جزتربت نمیکردم
بدجور غارت شد برادرجان تنت زیرا
با دیدنت اینگونه من حیرت نمیکردم
#شاعر_محمدداوری